Ik word zo moe van olifanten....
Door: Kiki
Blijf op de hoogte en volg Kiki
01 Februari 2010 | Indonesië, Ubud
Zaterdagmiddag hebben we in de etalage gezeten met een stel knabbelende visjes aan onze voeten. De zogenaamde Dr. Fish voeden zich met dode huidcellen, waardoor je hele zachte voeten krijgt. In het begin kietelt het enorm, daarna went het en is het wel een prettig gevoel. We zijn omstebeurt gegaan zodat Novi zich met de ander een breuk kon lachen op het stoepje voor de deur.
Nadat we onze poezelige voetjes van de visjes los hadden gerukt hebben we een wandeling door de rijstvelden gemaakt om bij een warung te komen vanwaar we een werkelijk schitterende zonsondergang hebben gezien. Het licht weerkaatst prachtig in het water van de rijstvelden, echt spectaculair! De wandeling erheen was supermooi, maar we werden tijdens het eten enigszins zenuwachtig omdat we door de snel vallende duisternis natuurlijk ook weer naar beneden moesten, over de smalle paadjes met greppels aan beide kanten. Maar begeleid door een bijna volle maan en een hoop vuurvliegjes was het eigenlijk prima te doen, bijzonder ook.
We gingen allemaal vroeg naar bed omdat we zondag om 8.00 uur opgepikt werden voor een georganiseerde down hill cycling tour. Eerst met een busje langs een koffieplantage, waar we verschillende soorten koffie en thee geproefd hebben (Novi vond de warme chocomel helemaal het einde, mijn darmen vonden het helemaal niks, want ik heb vlak hierna de hele Balinese wc onder ge...) en ze ook Cevet katten hadden (die koffiebonen eten, die uitpoepen, en daarvan wordt de duurste koffie ter wereld gemaakt. Lelijke beesten trouwens).
Hierna reden we een eind omhoog naar een restaurant waar we ontbeten hebben met uitzicht op Batur vulkaan en een meer. Gelukkig had Novi al een boterham met pindakaas op in de bus, want ze wilde liever met de servetten spelen dan eten. Na het ontbijt gingen we richting de fietsen, waarbij ook geweldige helmpjes geleverd werden; vooral die voor Novi was werkelijk te schattig! De volgende 2,5 uur zijn we voor het grootste deel bergafwaarts gereden, door kleine dorpjes met enthousiast zwaaiende kindjes en langs heel veel rijstvelden, met rijst in verschillende stadia (van kleine sprietjes tot aan volle halmen). Gelukkig hadden we goede remmen, maar ook de versnellingen hadden we af en toe nodig als we opeens ongeveer stijl omhoog gingen. Bij een stuk rijstveld waar hard gewerkt werd zijn we gestopt om dit van dichtbij te bekijken. Het is zwaar werk, ook oude mensen sjouwen met van alles op hun hoofd. Ook lopen er hele kuddes met eendjes rond in het rijstveld, die eten dan de overblijfselen op. Geen idee of dit dezelfde eendjes zijn die later in de keuken smoked duck worden.
Er rijden enorm veel scooters op Bali, maar het fijne is dat iedereen toetert als ze je in gaan halen, dus dan kan je vast naar links (jawel, andere kant van de weg rijden hier he, niet vergeten). Op 1 scooter passen meer mensen dan je voor mogelijk houdt. Vader, moeder en 3 kleine kindjes is het meeste wat ik tot nu toe gezien heb. Peuters staan gewoon op de plank tussen papa’s voeten, baby’s zitten ingeklemd tussen pa en ma. Over de wegen tussen de rijstvelden lopen alle mensen die aan het werk zijn zwaaiend met hun kapmes van het ene naar het andere veld. Moet je dit alles eens in Nederland proberen, haha.
Vandaag zijn we naar een olifantenpark geweest, een ritje van ongeveer 20 minuten de bergen in. Meteen na binnenkomst mochten we mama en babyolifant voeren en aaien (Novi: ‘nee nee nee’, die vond die grote slurf een beetje eng) en na een olifantenshowtje hebben we een rit gemaakt op de rug van olifant Dina van 23 jaar oud. Best hoog, zo op een olifant. En het schommelt lekker, want ons ukkie heeft het gepresteerd om aan het einde van de rit in diepe slaap te zijn, haha. Daarna hebben we nog naar de stoeiende babyolifantjes gekeken (te schattig) en daarna zei Novi: ‘dag olifanten’.
Nadat we onze poezelige voetjes van de visjes los hadden gerukt hebben we een wandeling door de rijstvelden gemaakt om bij een warung te komen vanwaar we een werkelijk schitterende zonsondergang hebben gezien. Het licht weerkaatst prachtig in het water van de rijstvelden, echt spectaculair! De wandeling erheen was supermooi, maar we werden tijdens het eten enigszins zenuwachtig omdat we door de snel vallende duisternis natuurlijk ook weer naar beneden moesten, over de smalle paadjes met greppels aan beide kanten. Maar begeleid door een bijna volle maan en een hoop vuurvliegjes was het eigenlijk prima te doen, bijzonder ook.
We gingen allemaal vroeg naar bed omdat we zondag om 8.00 uur opgepikt werden voor een georganiseerde down hill cycling tour. Eerst met een busje langs een koffieplantage, waar we verschillende soorten koffie en thee geproefd hebben (Novi vond de warme chocomel helemaal het einde, mijn darmen vonden het helemaal niks, want ik heb vlak hierna de hele Balinese wc onder ge...) en ze ook Cevet katten hadden (die koffiebonen eten, die uitpoepen, en daarvan wordt de duurste koffie ter wereld gemaakt. Lelijke beesten trouwens).
Hierna reden we een eind omhoog naar een restaurant waar we ontbeten hebben met uitzicht op Batur vulkaan en een meer. Gelukkig had Novi al een boterham met pindakaas op in de bus, want ze wilde liever met de servetten spelen dan eten. Na het ontbijt gingen we richting de fietsen, waarbij ook geweldige helmpjes geleverd werden; vooral die voor Novi was werkelijk te schattig! De volgende 2,5 uur zijn we voor het grootste deel bergafwaarts gereden, door kleine dorpjes met enthousiast zwaaiende kindjes en langs heel veel rijstvelden, met rijst in verschillende stadia (van kleine sprietjes tot aan volle halmen). Gelukkig hadden we goede remmen, maar ook de versnellingen hadden we af en toe nodig als we opeens ongeveer stijl omhoog gingen. Bij een stuk rijstveld waar hard gewerkt werd zijn we gestopt om dit van dichtbij te bekijken. Het is zwaar werk, ook oude mensen sjouwen met van alles op hun hoofd. Ook lopen er hele kuddes met eendjes rond in het rijstveld, die eten dan de overblijfselen op. Geen idee of dit dezelfde eendjes zijn die later in de keuken smoked duck worden.
Er rijden enorm veel scooters op Bali, maar het fijne is dat iedereen toetert als ze je in gaan halen, dus dan kan je vast naar links (jawel, andere kant van de weg rijden hier he, niet vergeten). Op 1 scooter passen meer mensen dan je voor mogelijk houdt. Vader, moeder en 3 kleine kindjes is het meeste wat ik tot nu toe gezien heb. Peuters staan gewoon op de plank tussen papa’s voeten, baby’s zitten ingeklemd tussen pa en ma. Over de wegen tussen de rijstvelden lopen alle mensen die aan het werk zijn zwaaiend met hun kapmes van het ene naar het andere veld. Moet je dit alles eens in Nederland proberen, haha.
Vandaag zijn we naar een olifantenpark geweest, een ritje van ongeveer 20 minuten de bergen in. Meteen na binnenkomst mochten we mama en babyolifant voeren en aaien (Novi: ‘nee nee nee’, die vond die grote slurf een beetje eng) en na een olifantenshowtje hebben we een rit gemaakt op de rug van olifant Dina van 23 jaar oud. Best hoog, zo op een olifant. En het schommelt lekker, want ons ukkie heeft het gepresteerd om aan het einde van de rit in diepe slaap te zijn, haha. Daarna hebben we nog naar de stoeiende babyolifantjes gekeken (te schattig) en daarna zei Novi: ‘dag olifanten’.
-
01 Februari 2010 - 08:37
Gerard En Ina:
Wat hebben jullie weer veel mee gemaakt. Erg leuke fotos vooral die met de olifanten. Dat Novi nee nee riep kunnen we ons voorstellen, want die beesten zijn natuurlijk erg groot voor zo'n klein meisje. Genieten doen jullie in ieder geval. X van ons. -
01 Februari 2010 - 09:21
E&Y:
Wat klinkt alles weer als een groot feest geweldig,dat is nog eens vakantie vieren. Lekker hoog op de olifant . Wij genieten met jullie mee. -
01 Februari 2010 - 09:58
Ria:
zo wat een onderneming allemaal, en leuk hoor met die olifanten.foto's zijn ook heel leul. vanmiddag met omi samen de foto's bekijken. nog veel plezier alledrie -
01 Februari 2010 - 14:50
Nienke:
Wat een gezellig verslag weer om te lezen! Zo te zien geniet Daan we van dat geknabbel aan zijn voetjes :) Wat een leuke foto van jullie op de rug bij de oli :) Kan me voorstellen dat zo'n lange slurf voor Novi nog een beetje eng is.... Geniet weer van jullie volgende avontuur! X
-
02 Februari 2010 - 21:14
Nathalie:
Leuke foto's weer zeg!! En die visjes haha, had zoiets een keer op tv gezien, heel gek om dan mijn broertje in de etalage te zien zitten:P
kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
